Leuk, maar gekkie

Het vierde coschap van het vijfde coschap jaar is psychiatrie. Een bijzondere tak van geneeskunde die maar voor weinig mensen geschikt is als vakgebied. Ik behoor tot de grote meerderheid en was dus zeer benieuwd naar de verschillende kanten van dit specialisme en waarom het zo'n zweverig naam heeft in de reguliere geneeskunde.

Hier gaan alle gesprekken in het Papiamentu dus ik ben zeer blij dat ik inmiddels al weer vier maanden hier ben en met trots kan zeggen dat ik er wat van begrijp. Want het is een pittig taaltje, mensen praten hopi rapido en iedereen heeft zo zijn eigen manier van uitspreken. Zelfs op dit kleine eiland zijn er dialecten te ontdekken! Van jong tot oud, man of vrouw, het komt allemaal voorbij op de PAAZ afdeling. Er zijn patiënten van Curacao, Aruba, Bonaire, Nederland maar ook uit Suriname en andere Zuid-Amerikaanse landen. De problemen zijn lastig te begrijpen, je ziet immers aan de buitenkant niets aan deze personen. Maar dat betekend niet dat zij niet ziek zijn.

Afgelopen week heb ik kennis gemaakt met de volgende ziektebeelden, iets dat slechts een kleine selectie is van alle psychiatrische aandoeningen die de mensheid rijk is: Angststoornissen, depressies, dementie, delier, borderline, psychose, ADHD, zelfmoord pogingen en zo maar door.

Ik kan er slecht inkomen waarom sommige mensen zo'n akelig gevoel hebben bij het leven. Elke dag geniet ik meer dan de vorige van mijn omgeving, familie, vrienden, ervaringen en mogelijkheden. Nee het is misschien een beetje snel, maar zeker niet onverwacht, psychiatrie is niets voor mij. Trial and error succeded!

Ayo en tot volgende week!
Dikke kus en knuffel,
Tess