Mi casa es su casa

De tweede week beginnen we in Cienfuegos. Dit stadje lijkt met het leuke boulevaardje en het plein waarop deze straat uitkomt net zuid-Frankrijk. Een rij kraampjes met souvenirs en een lange pier bevestigd dit gevoel. Het enige verschil is dat je overal op de achtergrond Spaanstalige muziek hoort met een opzwepend tempo en de mensen op straat praten alsof hun tong in de fik staat. Al kun je Spaans, dan zijn Cubanen nog steeds bizar lastig te begrijpen. Gelukkig leren wij langzaam de basics en worden we steeds beter!

Trinidad is het Cuba dat men herkent van de ansichtkaarten, het is in slaap gevallen in 1850 en is nooit echt wakker geworden. Keitjes op straat, rammelde fietsen en overal staan gezadelde paarden klaar om weer aan de slag te gaan, maakt dat het een bijzondere plek is. Verder wordt de geur van knoflook afgewisseld met uitwerpselen en de gekleurde kleine huisjes in alle mogelijke kleuren zorgt uiteindelijk voor een schattig straatbeeld. Hier beleven we dan ook de echte Cubaanse nacht: Eten in een klein tentje, vervolgens goddelijke cocktails buiten bij het Casa de la Musica onder het genot van de swingende deuntjes van de plaatselijke salsa band en de nacht afsluiten in discotheek Ayala. Deze club bevind zich 10m onder de grond in één van de vele grotten die Trinidad rijk is. Midden in de nacht kijken we terug op een fantastische nacht met genoeg alcohol om pogingen tot dansen te doen in een discotheek die wij niet snel meer vergeten!

Cuba kent een pittige geschiedenis met strikte regels. Pas in 1993 mochten er toeristen komen doordat het land verkeerde in een economische crisis. Voor die tijd, en nog steeds, gaat het overgrote deel van de inkomsten direct naar de overheid. Zo verdiend een gemiddelde werknemer €20, een rechter €30 en een dokter €40 per maand! Om het leven betaalbaar te maken en de scheiding van toerisme en lokale economie in stand te houden kent Cuba twee betaalmiddelen: Cuba Convertibles (CUC) en Cuba Pesos (Peso). Wanneer een toerist 1 CUC betaald betaald een lokaal iemand 1 peso, met een wisselkoers van 1 CUC op 20-25 pesos. Het beste beroep hier is taxi chauffeur of eigenaar van een casa particularis vanwege de vele fooien, welke niet genoteerd worden en dus in eigen zak gestoken kunnen worden. Het is even wennen en je rekenkunsten worden getest, maar dit is slechts één van de vele bijzonderheden in Cuba en wij verbazen ons elke dag over de vele uitzonderingen die het land kent.

Fijne moederdag en tot volgende week!
Dikke kus en knuffel,
Tess & Mirte